اینکه از کسی بخواهیم در کاری کمکمان کند یا اینکه کسی بخواهد در کاری ما را کمک کند هیچ به این معنا نیست که اون فرد در آن کار بهتر از ما است، فقط یک معنی دارد اونم اینکه شاید دو نفری راحت‌تر و بهتر بتونیم انجامش بدیم.
شبی را در کوه می‌خوابم، در آغوش تاریکی و سکوت و روبروی شهر و نزدیکتر به آسمان و مردمانش و دورتر از مردمان زمین جایی که برای لحظاتی بهتر می‌توان اندیشید می‌توان تنهایی را حس کرد حسی که همواره انسان به آن نیاز دارد چون در تنهایی است که خودش می‌شود و گاهی باید خودش باشد تا واقعا باشد و باید باشد تا بیاندیشد و اندیشه‌ای را بپرورد که مشابه ندارد و این یعنی وجودش تفاوتی دارد و وجودی که تفاوتی نداشته باشد چه دلیلی دارد که باقی بماند؟
چند وقتی است فکر می‌کنم مرگ در کوهستان باید مرگ زیبایی باشد. اینطور نیست؟
گرامی داشتن ساحت مقدس دوستان حقیقتا کار سختی است، هر دوست به مانند گیاهی است ظریف و آسیب‌پذیر، و همواره نیازمند رسیدگی. و رسیدگی به هر کدام شیوه‌ی مخصوص خود را می‌طلبد، حتی ممکن است تا یاد بگیریم از جان هر کدام از رفاقت‌‌هایمان چگونه باید محافظت کنیم چندتایی از آنها طلف شوند و زخمی شوند به عمق اندازه‌ی رفاقتی که بود و حال نیست و چقدر دردناک و چرکین است درد از دست رفتن رفاقتی که تا اعماق وجودت ریشه داشت، و جای هر چه که نبود را پر کرده بود و الان دردی است ماندگار، عمیق و فراموشی ناپذیر، برای همیشه.
ولی زندگی همین است، زیستن و لمس تجربه‌های مختلف، چه دردناک و چه لذت بخش و چه غمبار و چه شادی‌آفرین، در نهایت همین تجربه است که زیبا است چون حقیقت است و لمس حقیقت خودِ زیبایی است.
شب‌های بارانی تلفیقی از امید و ترسند، و چقدر این ترکیب را دوست دارم، این ترکیب بیش از هر چیز دیگری بوی زندگی و زنده موندن دارد و برای من همزمان یادآور مرگ است، ترکیبی متضاد و زیبا. ترکیبی از دو روی یک سکه که بدون هم هیچ‌اند. و این زیباست چون همان چیزی است که باید باشد نه یک زیبای فانتزی و نه یک سیاهی مطلق. اینجا همان جایی است که همه چیز درست است و اندازه.
امشب هم یکی از آن شبها است، و طبیعتاً پای ماندن در خانه را ندارم و باید قدم در این شب حقیقت‌بار بگذارم و لحظه لحظه‌ی آن را درک کنم و از این توهم دروغین و امنی که ساعت‌ها است در آن غرق شده‌ام به درآیم.
لذت دروغ و توهم از جنس خماری است و تخدیر ذهن، ولی لذت نهفته در حقیقت از جنس ترس است و حیات، نامانا و سخت است ولی زیبا.
